vicdanı sekteye uğramış kesimin ''çapulcu'' deyip bulsa bir kaşık suda boğacağı bir adam ve gezi eylemlerinin başından beri savunucusu, bu hükümete, bu hırsızlığa, bu katilliğe, bu hainliğe dair her hareketin de, başbakanınızın da, kabinesinin de, tam da karşısında, tam da zıttında bir adam olarak söylüyorum ki, ali ismail'e, ethem'e, berkin'e, ya da bu kirli günler, bu 'keşke yaşanmamış olsa' zamanlar yüzünden hayatından olan kim varsa, en az onlara üzüldüğüm kadar, en az onlara olduğu kadar içimin kanadığı olaydır.
çünkü sizin anlayamadığınız bir şey var.
çünkü siz o küçücük beyninizle insanları 'çapulcu' ve 'polis' diye iki gruba ayırmışsınız sanki ben çapulcuyken karşı komşum polis değilmiş de her sabah evden çıkarken gülümseyip günaydın demiyormuşum gibi.
sanki polislere hayvan gözüyle bakıyor da onlar ölünce seviniyoruz gibi, sanki onları ezilmesi gereken yaratıklar, kendimizi yücelmeyi hak eden zat'lar olarak görüyoruz gibi.
sanki ailemde hiç polis yokmuş da ben ve biz, hepsine lanet ediyormuşuz gibi.
anlamadığınız şey şu ki, eylemci, çapulcu da olsak, slogan da atsak, polisten de kaçsak zaman zaman, ben ne kadar insansam, onlar da, siz de o kadar insansınız.
yok, siz değilsiniz.
ama onlar hala insan, ve ben, sizden biri olup, bizi kovalasa da, bizi yaralasa da, bizi öldürse de, bir polisin ölümüne sevinmiyorum, bir insan olarak başka bir insanın ölümüne üzülüyorum.
aynı şeyi siz yapabilir misiniz, beni, bizi bu şekilde yaftalayanlar?
ethem'e, ali ismail'e, diğerlerine, elvan'a üzülebilir misiniz?
aynı ışıklar içinde yatsınlar, hem şehidimiz, hem eylemcimiz...
