bolivyalı madenciler e göre, madenlerin hakimi şeytandır. bunda, madenlerin karanlık ve ürkütücü olması yatar. yine bu endişeye binaen britanyalılar, tanrıya dua etmişler; adaklar adamışlardır. "ben zaten burada cehennemdeyim, tanrım! beni cennetine al!!" demişlerdir. yine britanyalı madenciler, başlarına bela getirmesin diye, madenlere şeytan figürleri yapmışlardır.
ortaçağ madencileri ise: yer altındaki karanlıkta yalnız kalmamak için; dağ cinleri, hayalet keşişleri ve cücelerden medet ummuşlardır. madencilere göre bu figürler, insan veya hayvan olabilirler. dost olup kayaların ardındaki madenlerin yerlerini de gösterebilir; ama yanlış yapılırsa affetmiyorlardı. çoğu onun "eski bir madenci" olup bazen duvarlara tıkladıgına inanırlarmış. kimisi de, onu selamalamayanın başa bela getireceğine inanırmış. birisinin lambasına kendi yağından koyarsa lamba hiç sönmezmiş. ama ondan ateş istenirse, o kişiyi öldürürmüş.
