Biri beni sevsin, ben de onu seveyim...
boyle bir ihtiyac hissetmiyorum.
hatta istemiyorum, kalbim buz gibi...
Sonra bazen kendimi cok yalniz hissettigim anlar geliyor. Kucuk bir an.
dusecek, bogulacak gibi oluyorum.
biri var hayatimda, sevgili. Iste o anlarda beni ariyor, bu durumumu kotariyor.
ote yandan kalbimi buz gibi hissettigim anlarda degil aramak, tek bir nokta koyup mesaj olarak gondermiyor.
cok garip.
ama sorun su, bencillik etmek istemiyorum cunku o beni seviyor.
bense onu bogulacak gibi oldugum anlarda seviyorum gibi geliyor.
mesela tam su anda seviyorum onu.
oysa sabah olmaz bu is diyordum.
ne olacak boyle bilmiyorum. Bilmiyorum bilmiyorum bilmiyorum!!!
