Hayatım boyunca bekledim. Belkide sabır etmek öğrendiğim ilk şeylerden biriydi. Sabırla bekledim. Birisi de çıkar özür diler dedim nitekim dileyenler de oldu. Falanca bakanlığın falanca bakanları vs. Yine bekledim ta ki bugüne kadar.
Bugün 15 yaşında bir çocuk öldü, çocuk! 15 yaşında olmasına rağmen geleceği için kaygılanan birçoğundan biriydi o. Hayatta değerli olan tek şeyi alındı ondan yaşamı. Diğer bir çok şey gibi çalındı. Bir insanı öldürdüğünüzde sadece onun yaşama hakkını çalmazsınız. onun bir kadını sevme hakkını, annesine sarılma hakkını, geleceğini görme hakkını, yakınlarının göz yaşlarını, sahip olamadığı arabasını bile çalarsınız ondan. O kadar basit değildir yani.
Geride kalanlar başımız sağ olsun der adalet yerini bulur, dedim yine bekledim sabrettim.
insan olan herkes, vicdanı olduğuna inandığım her insan parçası en azından başsağlığı dileyip güzel sözler sarf ediyor. bir vicdansız dışında herkes.
Ondan ideolojisini değiştirmesini beklemedim, hiçbir zamanda beklemeyeceğim. beklediğim tek şey ufacık bir "başınız sağ olsun"du. Bekledim akşam oldu.
