dizelerime orhan veli'nin şu sözleri ile başlamak isterim.
öyle bir ruzigâr ki, kendi gitti,
ismi bile kalmadı yadigâr.
yalnız şu beyit kaldı,
kahve ocağında, el yazısıyla:
"ölüm allahın emri, ayrılık olmasaydı."
hele ki bu ferman devlet eliyle geliyorsa amenna, şu ki devletimiz aldığı bir canın kat ve kat fazlası ile vereceğini bilmeniz lazım. 7 kuşak sülalesini doyurur devletimiz.
kader yazgısı buraya kadarmış yavrucağın hiçbir şekilde başka kişileri zaptırap aldında bırakmamalısınız.
"ne kadar yaşarsan yaşa, kaderde ne varsa gelir başa."
