insanı hayata küstüren (ve hatta belki de kusturan), bulaşık mevhumunun kara deliğidir bu tencere. bilinmezlerle doludur. öğrenmen ve harekete geçmen için kapağını illa ki açıp bakman gerekir. içinde mercimek çorbası veya makarna unutulanlar en fenasıdır. insanı yıkamakla çöpe atmak arasında ikilemde bırakır. hele ki bir de kurtlanmışsa bu tencere, insan çöpe bile kaldırıp atamaz, götü yemez çünkü el sürmeye. en sonunda kat kat poşetlere sarılıp, bağlanır, gemici düğümleri atılır ve götürüp dışardaki çöp konteynırına atılır. hayat devam etmektedir. dışarıda güzel ve güneşli bir hava vardır. bir daha bu denli bulaşık biriktirmemeye yemin edilir lakin herkes de bilir ki tavuk götü tövbe tutmamaktadır.
