konuşmaya ihtiyacım var. ama ne hakkında bilmiyorum. ne hissettiğimi bilmiyorum. o kadar karmaşık ki duygularım, kelimelere nasıl dökeceğimi bilmiyorum. hiçbirşeye, hiçbir yere ait hissedemiyorum kendimi. öylesine var oluyorum... yaşamak değil benimkisi sadece var oluş. elimdekilerin değerine varamıyorum. garip bir noktadayım kısacası. minnettar olmam lazım sahip olduklarım için, bunun bilincindeyim. ne yazık ki bu beni daha da suçlu hissettiriyor içimde kopan fırtına için. kayboldum galiba. hayatta kayboldum. yolumu nasıl bulacağım hakkında en ufak bir fikrim yok. korkuyorum. birine ait hissettmek istiyorum kendimi ama korkuyorum. onda kendimi bulmak istiyorum ama daha da kaybolmaktan korkuyorum.
