inşallahlarla maşallahlarla başlar bu hayat. Küçükken maşallah derler büyüdükçe. Daha sonrasında inşallah istikbali güzel olur derler. Vakit geçtikçe yaş ilerledikçe hata yapmaya başlarsın. Hata yaptıkça keşke dersin , keşke yapmasaydım . Ama artık çok geçtir keşkeler için. Büyüdükçe dertler artar çocuk olmak istersin. Pişman olursun büyüdüğüne. Bazen gitmek istersin çok uzaklara , bazende kalıp savaşmak cazip gelir insana .Hangisi sana iyi gelecek seni yoracak canını acıtacak bilemezsin. Durur bir sigara yakar çektiğin her nefeste küfredersin hayata. Oysa hiç bir anlamı yoktur , ne kadar küfür etsen de acı çeksen de yaşanmıştır bir kere. Yaşanmışlıkların ardından yas tutmak yerine bunlardan ders almak gerekir. Bazenlerle keşkelerle dolu bir hayat yerine pişman olmadan yaşamak daha iyi değil midir ? Hayat üzerine geldikçe sende onun üzerine gideceksin ve büyüyeceksin. Yaşadığın acılara göre değil kendine göre yön vereceksin hayata . Yılmayacak pes etmeyeceksin acılara . Düştükçe kalkacak çocukluğundaki gibi dizindeki kanayan yarayı silerek devam edeceksin koşmaya. Kimse durduramayacak seni ölüm dışında hayat denen bu maratonda...
