uzun zamandan beri dusundugum, guzel birseyler yazayim basligina diye ugrastigim yazar.
bana bugunun isini yarina birakma sozunu bir kez daha dogrulayan yazardir ayrica*. ona entry yazacagima dair taa ne zaman soz verdim. birazdan yazarim, yok yazarken sunu sunu diyim derken benim icin de gitme vakti gelip catti. bu entryi yazmak icin surem oldugundan ne yazik ki kisa tutmam gerekiyor. 24-mart-2007 de radyo uludagdaki bir yayinda tanismistim, ablam sayesinde. iste bu cumle ile baslayacaktim guya entryme ve nisan ayindaki bir konusmamizla nasil da yakinlastigimizi anlatacaktim ama kismet degilmis.
birincisi, iyi ya da kotu bir sey oldugunda, olayi anlatmaliyim diye dusundugum ilk kisi. hani tencere yuvarlanmis kapagini bulmus derler ya, bizimki de o hesap.
ikincisi de, turkiye'ye dondugumde yuzyuze sabahlara kadar oturup konusmak istedigim, calan sarkilarda karsilikli gobek atmak istedigim tek kisi. *
seni cok seviyorum.
