amaç sadece insanlardan uzaklaşmak olmamalı, aklı yoran, kafaya takılan, düşünmesi yoran her şeyden yılda en az bir kere uzaklaşmak gerekiyor. her zaman şehir dışına çıkıp kafa dinleyecek başka bir yere gitmek mümkün olmuyor. ben böyle durgun hissettiğimde minumum 17 katlı bir binanın tepesine çıkıp, gecenin karanlığında biramı içiyorum. yıldızlarla başbaşayken aklıma gelen tek şey gündüzün akıl ve vücut yoran karmaşası ve koşturması sonrasında gecenin sıcak kollarına uzanmak. gece şimdiye kadar bana hiç ihanet etmedi. gündüzün ortaya çıkardığı kusurları gece gizledi, gündüzün yarattığı koşuşturmada acıyıp da dur diyen yine gece oldu.
sadece insanlardan uzaklaşmak istemiyorsunuz, gündüzün yarattığı kalabalık ve insan karmaşasından kaçmak istiyorsunuz.
