geçtiğimiz günlerde kız arkadaşımın migreni ile alakalı doktora gittik. daha evvelden özel bir hastanede gereken tanı konmuştu lakin bir defa da devlet hastanesine gidelim dedik ve gittik. 12 yıldır yapılan sözde sağlık reformlarından söz etmek istemiyorum sebebi devlet hastanelerinin içler acısı olmasıdır. neyse efendim benim hatun içeride muayene olurken ben de koridorda bir banka oturdum ve çıkmasını bekliyordum. yanıma oturan baba ve yaklaşık sekiz dokuz yaşlarındaki kız çocuğu arasında geçen diyalog karşısında allak bullak oldum;
-baba: kızım doktor içeride göğsünü aç dinleyeceğim falan derse açma tamam mı?
-küçük kız: tamam baba.
-baba: kadın doktor iste. gelmezse odadan çık!
-küçük kız: tamam.
öncelikli konu o çocuğun daha küçük ve masum bir kız çocuğu olması ve baba kişisinin koruma güdüsünün ahlaksızca olmasıdır.
benim buradan çıkardığım şudur ki; bu baba kişisine göre çocuk göğsünden tahrik olunur. ki doktorun da kendisi ile aynı fikirde olacağını*düşünmüş olmalı ki kızına bu denli saçma sapan önerilerde bulunabiliyor.*
asıl sapkın ruhlu olan doktor değil o babadır. ayıptır. çok ayıp!
ikinci husus ise yanındaki küçük kızın değil de yetiştin kızın da olabilir. elbette ki inançlarından ötürü hemcins doktor seçme hakkına sahipsindir. lakin olmadığını varsayarsak, sırf erkek doktor var diye tedaviden vaz mı geçilmelidir?
her ne kadar türk tabiplerini işlerinde yeteri kadar uzman bulmasam da o adam işi için oradadır. inanmıyorum ki hiç bir doktor hastası hakkında bu denli sapkın düşüncelere kapılsın.
toplum olarak kat etmemiz gereken çok yol var.
önce o yolu katedelim 200 sene sonra konuşuruz devamını.
