Biliyorum çok sıkılıcaksınız, itirafın sonuna kadar gelemeyeceksiniz belki ama bir okuyup yardım eli uzatıverin be hacılar, hepiniz en az bir kere yaşamışsınızdır aynı durumu..
Hazırsanız başlıyorum;
Bir adam var. Tahminimce yirmilerinin sonlarında, taş çatlasa otuzdur. 1.80 boylarında, kilosu boyuna çok uygun, fit vücutlu, çok uyumlu ve güzel giyinen, kirli sakallı sakallarının arasına aklar düşmüş, (bkz: erken yaşta saç sakal beyazlaması) esmer, kara kaşlı kara gözlü.. aynı mahallede oturuyor gibiyiz. Gibiyiz çünkü tam olarak nerede oturduğunu bilmiyorum..
ilk defa durağa yürürken, yolda görmüştüm. Daha doğrusu ben salak salak yürüken o yolda önüme geçmiş sonra da arkasına dönüp bakmıştı. O gün aynı yolu yürüyüp durağa gittik, aynı otobüse yanyana bindik, aynı yolu yürüyüp metroya bindik. Ben ondan önce indim tabi bu nedenle nerede indiğini nere çalıştığını vs. bilmiyorum. Tek bildiğim tam akbil kullandığı *
O günden sonra durağa gittiğim farkı saat dilimlerinde (08:07, 08:15, 08:30 vs.) tam 4 kere karşılaştık. Her karşılaşmada göz göze gelmeler, kaçamak bakışlar, acaba arkamdan geliyo mu diye dönüp bakmalar, metroda tesadüfi(!) olarak yan yana gelmeler, otobüste yanyana durmalar gibi durum ve haller karşılıklı olarak yaşandı.
5. ve son karşılaşmamızı bugün yaşadık. Durağa gittim baktım durak aşkım *** yok. "Neyse bugün aynı saati tutturamadım heralde" diye düşünüp gelen otobüse bindim. 2-3 dakika geçmeden bir de ne göreyim, meğersem o da binmiş aynı otobüse ve yanındaki elemanla muhabbet ediyor.* tabi hemen radyonun (bkz: mesut süre) (bkz: rabarba) sesini kıstım ve ne konuştuklarını dinledim. Durak askm meğersem bilişim şirketinde çalışıyormuş, meslektaşız yani. Askerliğini yapmış gelmiş şuanda çalıştığı şirkette işe girmiş. Tahminimce kartal taraftlarında çalışıyor, tam duyamadım çünkü. Bu kadar konuştular sonra çocuk indi. Ama sesini de duymuş oldum, çok karizma bir ses tonu var yada bana öyle geliyor * Tabi bu konuşmalar hemen benim önümde yapılıyor, aramızda 5cm falan var o yüzden dinleyebildim. Neyse derken benim telefonum çaldı, şirketten arkadaşım aradı. Bugün işe gelmeyeceğini raporu benim mail atmamın mümkün olup olmadığını sordu. Ben telefonda konuşurken baktım yine gözgöze geldik. Sanırım ne konuştuğumuzu dinliyordu o da. Aynı sektörde olduğumuzu anladı büyük ihtimalle çünkü konuşurken kullanmak zorunda olduğumuz terimler o yöndeydi. Neyse biz indik otobüsten metroya doğru yürüdük tam turnikedeyken benim akbil basmamış, arkamdaki tez canlı da kendi akbilini bastığı için ben onun bastığıyla geçmişim o açıkta kalmış. Tam turnikeden geçtim yürüyorum, güvenlik bayan bakar mısınız dedi, ben tabi durumu anlayıp gidip akbil bastım. Arkamı döndüğümde baktım bizimki de yürüyüp gitmemiş durmuş bana bakıyor * tabi gözgöze gelince hemen arkasını döndü yürümeye başladı falan.. Sonra da metroya bindik yanyanaydık yine, ben utandığım için kitabımı çıkarıp okumaya başladım. Çok utangacım sözlük hiç bakamıyorum bile hemen kafamı çeviriyorum. Hep bu nalet yengeç burcunun pislikleri bunlar poooff. Neyse öyle işte. Benim durak geldi kitabı çantaya koydum, pardon dedim, o da bana baktı geri çekilip yer verdi, sonrada indim.. *
Çok üzülüyorum yaa. Aylar sonra ilk defa birinden etkilendim, o da ne zaman denk geleceğimiz, ne zaman göreceğim belli bile değil. Zaten 20 gün sonra buradaki işten ayrılıcam, kim bilir bir daha ne zaman görürüm onu. Bizim acilen konuşup tanışmamız lazım..
Ne yapsam da muhabbet açsam, ya konuşmazsa benle? Parmağında yüzük falan yok ama ya sevgilisi varsa? Ya salak bu kız diye düşünüyorsa? Bu yaştan sonra liseli ergenler gibi düştüğümüz duruma bak arkadaş!
