bir küçük ağaç gibi göğe çığlığını haykıran şair ama insan... Kitapları ne zor bulunur oldu. Eksiliyor, unutturulmaya çalışılıyor; etmeyin... Günlükleri kül hale getirilip sesimizi yangın yerine devşiriyorlar; eylemeyin... Koca koca editörlü, gözlüklü ve de kütüphaneli yayınevleri bu kadar mı aciz de basamıyorlar nilgün'ün kitaplarını! Hadi o intihar etti - o toplumun intihar ettiğiydi- ya kitapları onlara ne yapılmaya çalışılıyor?
"Üşümüşüm
Bu yaklaşan kışla değil,
Deniz ürpertisi, göğün alacasıyla değil,
Ellerimin soğukluğu hep bir kalabalıkta.
Kaçışının gizini gönlünde tuttuğun
Bilisiz aşkı
(nı) ver bana!
Üşümeyeyim "
