herkesin yatağı ve başını koyduğu bir yastığı vardir. Benim de vardi. Ama ben yastığımi o niyetle kullanmıyordum..
Başımin altına değil, kollarimin arasına alıyordum. Kilometrelerce uzaktaki sevgilime sarılıyormuşcasina..
Çoğukez boynum ağrımasin diye babaannem, dedem düzeltmek istese de ona o kadar sıkı sarılıyormuşum ki uykuda alamıyorlarmis.
Aşktı ışte. O, diye sarıldığın yastığı bile kaybetme korkusuyla sıkı sıkı tutmaktı.
Şimdi ise artık yastık kullanmıyorum, sevgilimi kaybettim çünkü. Belki daha da sıkı sarılmalıydim. Kim bilir.
