bir tek anneniz yanar ardınızdan. geriye kalan kimse sizin acınızı çok fazla taşımaz. bundan 3 yıl önce babamı kaybettiğimizde gece saat 1 di. ağlayanlar,bağıranlar birbirine karıştı her yer feryat figan. saat 5 oldu deminden beri ağlayıp duranlar yahu acıktık bişey mi yesek diye lokanta aramaya başladılar. hayat devam ediyor,kimse sen öldün diye ölmüyor. dediğim gibi bir tek annen gerçekten üzülür ve zannederim o acı hiç eksilmez. sadece rutinleşir.
