-penguen geldi mi abi?
+geldi ya, orda üstte bak
-haa, eyvallah abi
her daim saygın yerdedir penguen dükkanda. hatrı sayılır kitlesi vardır mahallede. ilk çıktığı zamanlarda da en azından rafta dururdu, ya da raf mı nedir ne denir o şeye. raf gibi işte, gazete neyin koyuyolar hani. hatta penguen'i geçtim her dergi, gazete rafta durur. lakin bu uykusuz mecmuasıyla tanışmam biraz buruk oldu.
-abi uykusuz var mı?
+ney ney?
-uykusuz, karikatür dergisi
+hee, ya bizde uykusuz muykusuz hepsinden var da nerde bilmiyom, badana yaptırdık daha yeni, bak şuraya yerlere
yerdeki tomar tomar dergileri bir sağa bir sola savuşturdum. en alttan çıktı namıssız, üstü böyle tozlu, hani elini sürersin de pıtır pıtır kayar ya parmakların, ıyy. böyle mi olacaktı ha, böyle mi olacaktı ilk buluşmamız. bir aydır bekliyorum lan ben bunu şerefsiz esnaf! adam olsana, toplasana biraz dükkanını. eğer bu buluşma sandık içi'ni okuduktan sonra olsaydı gözyaşlarımı koyverirdim o gaste bayinde, bu kadar da iddialıyım.
yiğit çizmiş logoyu. dergi güzel, içindeki yazar-çizerler zaten adamın dibi. lakin çok üzüldüm ben bunlara. nasıl da heyecanlılar keratalar. nası da korkuyolar satmicak dergi diye. ulan yalnız bırakır mıyım ben sizi, kimse almazsa ben alırım. toplarım piyasadaki bütün dergileri.
hadiyin koçlar, hadiyin yiğitler. ananskii koşun la koşun uykusuz çıkmış.
