Yazıyorum çünkü paylaşmak istiyorum. Yazıyorum çünkü paylaşacak kimsem yok. Ya da uzaklaşıp kafamı dinleyebileceğim bir yer de. Sessiz bir odada yatağına uzanmış bir insan olarak düşünüyorum, dinleyerek karşılık verecek bir arkadaşım da yok, dostu da geçtim. Şikayet etmiyorum yanlış anlaşılmasın. Huzurluyum, standartların üstünde mutluyum. Bu paylaşma isteğime söz geçiremiyorum. Umursamaz olamıyorum. Yıllardır bu durumdayım. Belki de sonum Into the Wild filmine konu olan Christopher gibi olacak. Bir gün kendimi insanların beni bulamayacağı bir yerde mutluluğumu paylaşamamış bir halde sonu beklerken bulacağım.
