Küçük çocuk yeni pastel boyalarıyla oturur masasına, başlar çizip boyamaya bir hevesle. Belki ailesini çiziyordur belki de kağıdın köşesinde güneş olan bir manzara. Bir güzel dili dudağında bitirir boyamayı. Gider büyüklerine heyecanlı, gösterir utanarak kağıdı. Bizim televizyon başında baba ve elinde fasulyesi anne hıı aferim diyerek yorumlar kağıdı. O şişmiş balon "fırıbırırrtt" sesiyle çalkalanarak uçar köşeye düşer.
işte bu kısa öykünün sonunda hissedilen duygunun çok benzerini hisseder bu yazar.
