çok özledim.
o kadar özledim ki bunu anlatacak tüm kelimeler yetersiz ve eksik. bazı kelimeler yok duygularımın karşılığı olan.
içi parlayan gözlerini özledim, cesur aynı zamanda da yumuşak huzur veriyor sana baktıkça.
ama en çok bana bakarken ki gözlerini özledim.
yanaklarını, gülünce çıkan gamzelerini, yanaklarının aldığı şekli.
o öpülesi yanakları özledim.
sesini özledim. konuşmanı, gülerken ki o tatlı sesini özledim. seni güldürürken.
dudaklarını özledim sonra.
uykun gelmeyince masal anlatarak uyutmayı özledim, sen uyuduktan sonra bile. seni dinleyerek.
sarılmaya özledim sana, uzun bir ayrılıktan sonra kavuştuğun an sana, her sarılışımda.
ama bunların dışında bambaşka özledim seni.
sanki bugün son günüm bu dünyada sana doyabilmeye çalışıyorun, seni ararken.
yanımda hissediyorum seni bazen, bazen sana sarılırken.
gözlerimi kapatınca sen oluyorsun, açtığımda yine sen.
her gece rüyamda sen oluyorsun. sonra kabus geliyor arkandan. ama sen varsın diye fazla ses etmiyorum.
ama bunlardan çok ben, seni özledim.
çiçek göndermek istiyorum sana mutlu ol diye, kuruttuğum papatyaları belki.
kendi yaptığım tabloyu da.
ben senden nefret edemem, edemiyorum. ister benim iyiliğim için yap bunu. ister sadece yapmak istediğin için yap. nefret etmeye çalıştırma o yüzden kendinden.
ömrüm boyunca sen olmayacaksan senden nefret etmenin ne anlamı var o zaman? sana kızmamın ne anlamı var?
seni sevmekten vazgeçemem, bırakamam. deli olduğumdan değil, takıntılı olduğumdan da değil, gurursuz olmamdan da değil.
seni unutmak için sevmedim ben seni. hatta sevmedim.
aşık oldum ben sana.
ilk gördüğüm an.
ben seni özledim. bunlardan bahsetmek istemiyorum. evet üzülüyorum. ama umrumda değil bunlar.
ben aslında senin bu halini de seviyorum. üzdüğün şeyleri değil. bu halini de seviyorum tıpkı bütün hallerin gibi, sen hala sensin çünkü.
değiştirebilirim kendimi, yeni bir ben yaratabilirim, hoşlanmadığın şeylerim, tutumların olmadığı bir ben. farklı bir insan olmamda bir zorluk yok bir sorunum yok bunla, ben hala seni seven benim çünkü.
ama bunlardan da bahsetmek istemiyorum.
ben seni özledim.
seni ilk gördüğüm an aşık oldum ben sana. kalbim attı, sıcacık oldu içim, heycanlandım. etrafta kimse kalmadı senden başka. bence her insan eksik yaratılır o yüzden kimse mükemmel değil ama bu eksiklik değil insanlar için, o eksikliği sevdiği insan kapatır çünkü. ben seni gördüğüm ilk an hissettim bunu. o küçücük anda hissettim, içimde ki bütün boşluk doldu, eksik hissettiğim yer artık yoktu. tamamlandığımı hissettim, o kısa anda. hayatım boyunca aradığım kişi karşımdaydı.
cennet yukarda değildi sevdiğim, cennet sendin. cennet kanatlarının kapladığı her yerdi.
meleğim oldun sen benim. çok güzeldin. siyah meleğim. mor meleğim. bütün renkler sen oldun.
içimden ben sana diyorum ki,
sevdiğim; olanı, biteni boşver, yapılanları, söylenen sözleri boşver umurumda değil. bir ömür umurumda değil.
ben seni seviyorum yeni halinle ve ya eski halinde umurumda değil, ne olursan ol nasıl olursan ol ben seni her halinle seviyorum.
yeni bir sayfa, yeni bir kitap ister üstünü çizerek ister kaldığımız yerden devam ederek. bu bizim hikayemiz.
ama bunları da boşver.
elini tutıyım tekrar. elimi tutsana? eğlenelim, gülelim biraz çikolata yiyelim, içelim saçmalıyalım. herşeyi boşver. sarılalım biraz.
ben seni özledim.
