Sorgulamak ve gerçekler sanıldığı gibi kötü müdür? Her zaman mutsuz mu eder bu gerçekler insanı? Kimi zaman rasyonel olmak teistler tarafından çıkışı olmayan batağa saplanmak gibi görülüyor: Ölümden sonra hayatın olmayışı, bu evrende küçücük bir noktadan ibaret oluşumuz, ilahi adaletin yerini bulmaması ve bunun gibi bir çok argüman gerçeğin ve rasyonelliğin sinir bozucu olduğu fikrine kapılmasını sağlıyor insanların...
Zor iştir gerçeklere adım atmak. Hele ki yıllarca "din" denilen batağa saplanmışsanız... Gerçekten sorgulamaya başlamak zorlu bir süreci beraberinde getirir. Yukarıda saydığım bir çok olay ilk başlarda insanı rahatsız edecektir. Peki gerçeklerin güzelliğini henüz fark edemeyen sen: doğum sancıları çekmeden mi yeni bir can oluşturmak istiyorsun? Taşlara vurmadan mı o güzel heykelleri yapacaksın peki? Hiç düşmeden geçebilir misin engebeli bir yolu? Düşmekten korkup da hedefinden vazgeçmek mi yapman gereken şey diye sormalısın kendine. Taşlara vurmaktan kaçarsan eline hiç sanat eseri geçmeyecektir: taş biçimsiz kalacaktır her zaman...
Gerçeklere ulaşırken de acı bir yoldan geçmek zorundasın. Korkularla bezenmiş bir inanç yıkılırken daha büyük bir korkuya neden olabilir. Gerçekler iliklerinize kadar korku salıp ilk günlerde sizi rahatsız edebilir belki. Ama bunlar sadece yeni fikirlere gebe beyninizin doğum sancılarıdır. Yeni bir can oluşturmaktan yılmayın, yolun sonunda elinizde hiçbir şey yerine farklı fikirler, görüşler olacaktır.
Gerçekler ilk gözünüze çarptığında, reddedilmesi gereken şeyler olarak nitelendirebilirsiniz onları. Unutmayın: ömrünü karanlıkta geçiren biri için aydınlık başta zarar verecektir. Fakat bu ışığı alıştıktan sonra karanlık günlere lanet edecektir kişi. Siz de karanlık günlerinizi sorguladıktan sonra onları tekrar aramayacaksınız emin olun.
inançlarınız karanlıklarla bezeli: aydınlık sandığınız karanlıklar... Aydınlık sanıyorsunuz çünkü henüz güneşi görmediniz, aydınlık sanıyorsunuz çünkü bu şekilde büyütüldünüz, aydınlık sanıyorsunuz çünkü henüz sorgulamadınız. inançlı dostum bir kez olsun "inandığım şeyler yanlış olabilir" deyip sorgulamaya, gerçeğin güneşinde aydınlanmaya ne dersin? Gerçeklere alışmak sanırım yapılabilecek en doğru seçim olacaktır. Sorgulamak insanın aklını kullanmaya cüret etmesiyken bundan kaçma!
inançların yalanlarla bezeli bir duvar: yık o duvarı!
"Şüphe etmek gerçeklere varmak için atılan ilk adımdır" Denis Diderot
