25.
-
mucize arzusu.
sonsuz , mahvolmuş , güneşli gün yalanlarıyla avunmuş bir halde çıplak ayak sesi mutfaktan duyulan..
içiçe geçmiş matruşkalar gibi , yağmurda başını omzuna koyarak yürüyebildiğin..
kafanı her çevirdiğinde onun orada olduğunu ve güldüğünü bildiğin..
kendi söylediklerine bile inanmıyorken , ''sen söylersen inanırım'' diyebilecek kadar güvendiğin..
saat kaç? diye sorduğunda sana cevap verebilecek kadar her an'ın olan..
kaybolduğunda o fişeği patlatmadan seni bulacağından emin olduğun..
dizine başını düşürmüş uyurken , rahatça şarkı söyleyebildiğin..
yüzüne her bakışında o ilk günün heyecanını - acemiliğini - telaşını - mutluluğunu - özelliğini görebildiğin..
mucize arzusu.
