ağlar.. neden ağlamasın? çaresiz olup da ağlamamak var mı? kolay mı? sevdiğinin seni şişirmesi, sonunda patlamanın gözyaşlarından olması.. ister mi erkek ağlayayım herkesin içinde..
ağlıyor işte.. ağlamaz deme..
anlaşılmamak da ağlatır, kaybetme korkusu da..
erkek sandığın
"üç tekerli bisikletim olsun, ayakkabım delik olsa da gururumdan ses etmem, lavabodaki suyun hışırtısında ağlarım, duyurmam, kuru ekmek olsa da gururumdan içime ağlarım" dediğiniz erkek değildir..
erkek de ağlar.. ilk ağlaması doğduğunda havayı solumasıyla başlar.. gece uykuları bölünür altını pisler devam eder, pişikleri olur devam eder.. ağlar yani..
büyür yere düşer dizi yaralanır ağlar erkek..
ilkokula başlar, sınıfa annesinin ya da babasının elinde gidip, onsuz kalınca bi korkuyla ağlar erkek..
biraz daha büyür malum çağa gelmiştir.. anne babayla anlaşamaz yine ağlar.. sinirden ağlar.. kavga eder bi yeri acır ağlamaz, arkadaşıyla kavga ettiği için ağlar.. sarılır barışır..
biraz daha büyür artık üniversitelidir o erkek.. sevdiğiyle bi kısa anlaşmazlık yaşar, sevgilisi onu anlamaz, onu bi türlü anlamak istemez, erkek hep alttan alır, hep kabulcü davranır.. ama bi yere kadardır.. bu sefer erkek de tepki verir.. ve sevdiğinin yüzüne karşı ağlar..
bu ağlama diğer ağlamalar gibi değildir.. erkeğin canı yanar ağlar.. kaybetmekten korkar ağlar.. bu ağlama çocuksu değil, korkutucu ve iç yakıcı bir ağlamadır..
