1996 yazı, ağustos ayının başları. batı karadenizin bir ilinden ta antalya konyaaltı'na yolculuk var,amcalara. 1995 model doğan l marka arabamızla hemde. keyfe gel. sabah 8 civarı çıktık yola benim birader daha kundakta bende 5 yaşındayım. 3.5 dan 4 kişiyiz yani arabada. hava bunaltıcı sıcak, yol bitmez, sıkılıyorum delircem arabanın içinde. valide hanım sağolsun evden çıkarken bakmadan tuyumuna bir kaç kaset atmış çantasına eski model cd çaların alt rafından. birini taktılar teybe bozuk,ikincisi bozuk, üçüncüsü başladı çalmaya. nazan öncel. tabi çaldığında bilmiyorum nazan öncel olduğunu sorunca söylediler. yalnız kasette sıkıntı var. sadece bir parça çalıyor diğerlerini çalmıyor. nazan öncel " eveleme geveleme.." diye diye 1000 km gittik lan neredeyse. aynı şarkı aynı ritim , 1000 km dile kolay. şarkıyı bırak ezberlemeyi enstrümantallerini getirsen çalmaya başlarım kesin abartısız belki 50 belki 100 defa başa dönüp dönüp çaldı. neyse vardık eve yattım kafamdan gitmez şarkı, ulan nası işlediyse şarkı kafamın içinde dönüp duruyor.
ertesi gün oldu akşam saatleri dediler meydanda konser var, sanatçılar gelecekmiş. kokoş yenge hanım ve valide çekirdekleri falan yüklendiler ellerinde kundakta ki kardeşim, peder bey ve abisi de biraları falan çektiler,gittik. bir kadın çıktı sahneye, ama asalet var yani kadında belli her hareketinden. dedim baba bu kim, nazan öncel dedi. bir an duraksadım. sonra kolonlardan alkışlar arasından o ses yükselmeye başladı.. eveleme geveleme develeme.. gülsem mi ağlasam mı bilemedim. travmaya bakar mısın. bu vasıtayla tanıdım,önce nefret ettim illet ettim, sonra sevdim kendisini. ayrıca çok şarkıda payı vardır, yani kendisini sadece "aşkım baksana bana" ile tanıdığınız nazan öncel o şarkıyı sadece laf olsun torba dolsun diye çıkardı. asıl yaptığı güzel işler eski albümlerinde. bir de dillere düşeceğizi gülşen embesiline vermeyeydi iyiydi. orjinali bozulunca şarkının tadı çıkmıyor.
