Bilmem geceyi artık, ölümün müthiş belirsizliğini
Bir yıldız filosu atar çapasını yüreğimin limanına
Ah nöbetçi Hesperos, kayalıklı tepelerinden
Şafağı bildirirken beni düşleyen bir adada
Gök mavisi bir esintinin yanında parlayabilesin diye
Yüreğimin gerçek yıldızıyla sarmaş dolaş
Yelkenlerini açar ikiz gözlerim: bilmem geceyi artık
Beni yadsıyan bir dünyanın adlarını bilmem artık
Okurum deniz kabuklarını, yaprakları ve yıldızları apaçık
Beni yeniden gözleyen bir düş değilse şayet
Nefretim gereksiz göğün yollarında
Ölümsüzlük denizi boyunca yürümüşken ağlayarak
Ey Hesperos, altın ateşinin takı altında
Bilmem yalnızca gece olan geceyi artık.