yaklaşık 5 - 6 sene evvel bi kurban bayramı, tabii namaza gidilmiş, kurbanlıklar kesilmiş, bayramlaşılmıştır. evimiz biraz geniş olduğu için rahmetli dedem babaannem, ankaradan halamlar , isviçreden gelen amcam ve babamın diğer 3 kardeşide evimize gelmişti. hanımlar içeriye kurban bayramının olmazsa olmazı kavurma yapmaya gittiler...
bizim ev o gün öyle bi kalabalıktı ki mahşer yeri gibiydi, ama güzeldi... mutfakta 11 tane hanım, salonumuzda 20 tane herif vardı, tabii bahçedede 7 - 8 küçük insan oyun oynamaktadırlar... tabii sohbetler hoş beş...
her neyse elimde kumanda zap yaparken " kobra takibi" çıktı karşımıza. nostaljik etkileri büyük olduğu için değiştirmedim. ama dizinin sonlarıydı. kötü adamımız masum genç kızı arabasıyla kaçırmıştır. arkadaki araçta kızın ebeveynleri vardır ama nafile... viyadüğe kötü adam arabasıyla viyadüğe kamikaze yaparken yukardan esas oğlan helikopterle gelir, kızın dışarda olan elinden tutar ve helikoptere alır... kötü adam mefta olmuştur... ortalık yatıştıktan sonra kız babasına döner ve derki " bu akşam bizi nereye götüreceksin ?".. ve o anda babamdan o tarihi cümleler gelir...
- amı götü dağıtmış hale gezme derdinde, avrupalı kadınlar böyle işte...
salonda bu ölüm sessizliği ve gözler babamın üstünde. tabi evin en büyük evladı bide ev sahibi olduğu için müthiş bi otorite var... yemeğe kadar kimse gülmedi... fakat yemeğin ortasında babamın lafı aklıma gelir ve deli gibi gülmeye başlarım... tabii o olaya şahit olan diğer aile üyeleride yemeği yarıda keserler ve ölümüne gülerler...
