bir süre tamam magazinsel bir yaklaşım, tamam dişe dokunur değil çokça ama yine de ufak tefek de olsa, ucundan kıyısında da geçse birşeyler katıyor, zihnimize ufak notlar düşüyor en azından, böyle sabun köpüğü kabilindende olsa edebiyat dergisi satsın bu memlekette dedik. ama bir gün virginia woolf'un olduğu sayısında kapağa woolf yerine the hours'da woolf'u canlandıran nicole kidman'ın resmini gördüm o vakit kalsın istemez dedim. bu denli ucuz bir pazarlama stratejisi ile, bu kadar ahlaksız ve sanatçıya hakarate kabul edilebilecek bir taktik ile satacaklarsa bu dergiyi bırakın kalsın. böyle edebiyat olayına ısınacaksa insanlar bırakın ısınmasınlar. bir edebiyat dergisi için bu nasıl bir ayıptır tasavvur edemiyorum.
oscar wilde'ın olduğu sayıda ise nerdeyse tamamen eşcinselliği üzerine kurgulanmış bir metin bulunca önümde hepten edebiyatın boxer'ı, fhm'i olduğuna kanaat getirdim. bir de "size yalan söylemişler edebiyat sıkıcı değildir" diyor. yahu kim söledi, kim iddia etti ki bunu. edebiyat sıkıcıdır şeklinde malca bir cümle kuracak adam varsa, bu cümleyi onayacak birisi varsa, hayatının bir döneminde buna inanmış, benimsemiş olan varsa uzasın yavaş yavaş asabım bozmasın benim. edebiyat sıkıcıymış. yahu matematik mi bu, fizik mi. bir bilim dalından mı bahsediyoruz. bir kitap sıkıcı olur belki. bir yazarı sıkıcı bulabilirsiniz. ama "edebiyat sıkıcıdır" şeklinde bir önermeyi ciddiye alıp "hayır değildir bakın" demek bile çok abes. hele ki bir edebiyat dergisi için.
bir insana ömrü boyunca ortalama dört bilemedin beş kitap düşen bi memlekette çok satan edebiyat dergisi de böyle olur. ayıptır lan. sıkıcı insanlar sizi.
