gündüzleri bir şey yoktur arkadaşlarla aileyle bir şekilde vakit geçirilir fakat gece kendiyle baş başa alır insan.gündüzleri ruhunu emen uyku geceleri uykusuzluk olarak dikilir karşısına uykuya dalmadan hatırlananlar geçer insanın gözlerinin önünden uyandığında da rüyalarında hatırladıklarını görmenin bilinciyle uyanır. o yüzden hatırlayan birisi uyku ile uyanıklık arasında bir arafta döner durur. pervanenin mum ışığında döndüğü gibi her döndüğü tur her hatırlanan anıdır.geçtikte mest olur pervane muma teslim olmuş kanatlarıyla
