yusuf atılgan'ın kaleme aldığı başucu kitabı. Kitapta bir kelime var ki sıklıkla tekrarlanır; sürtünmek tramvayda veya yataktadır zikredilen bu edim. Peki "sürtünmek" kelimesi neden bu denli önemlidir? Bir temas olduğu aşikar ama bu temas derinlemesine gerçekleşmez, üstünkörüdür. Çarçabuk ve telaşlıdır. Ve sürtünme işlemi özünde törpülenmeyi, körelmeyi - daha da ilginci- bir şeye dönüşmeyi, herhangi bir şeye benzemeyi çağrıştırır. Sürtme eylemi sayesinde biçimini düzelttiğimizi düşündüğümüz bir bıçak gibi mesela... Sürtünme eylemini yapan artık herkes gibidir...Dahası, herkes'tir!
