mezun olmama 4 ay var ve size açık olarak söylüyorum en lanet bir durumlardan biridir. farklı duyguların olduğu bir havuzun içinde boğulursunuz.
Eğer şehir dışına bir yere okumaya gittiyseniz; parçanız haline gelmiş şehirden ayrılmak anlamına gelir. Oradaki yaşamınızı, anılarınızı, arkadaşlarınızı birden geride bırakmak zorunda kalırsınız. iş yaşamına atıldıktan sonra da hiç bir anınız, örencilik yıllarındaki gibi umarsız, heyecan verici ya da sizi dibe sürükleyici olmayacaktır muhtemelen.
iş bulma telaşı sarar dört bir yanınızı. Son senenizin ilk aylarından başlarsınız iş ilanlarına bakmaya. ''Hangi şirket benim için daha iyi olur?'' sorusuna yanıt bulmaya çalışırsınız. Eğer cevabı bulursanız bu cevap bir boka da yaramayabilir; acaba hayalinizdeki şirkette istediğiniz pozisyonda açık var mıdır, olacak mıdır? Açık varsa da diğer başvuranlardan farklılaşmayı başarıp işi kapabilecek misinizdir? Haydi hepsini atlatıp girdiniz diyelim; mutlu olabilecek iş sahasını yakalayacak mısınız?
Aileniz mezun oluyorsunuz diye sevinir, başarılı bir öğrencilik geçirdiyseniz iyi de bir iş bulacağınıza dair güvenleri tamdır. Bu yüzden iş stresi sadece sizle ilgili değil, onlarla ilgilidir de. Kendinizi ispatlamak zorunda hissedersiniz. Umarım ispatlarsınız da. Ama ailenizden, çevrenizden çok kendinize ispatlarsınız umarım. aynı şekilde ben de öyle. Bu şekilde mutlu olmaya daha yakın olacağız sanırım.
