ortaçağ avrupa hristiyanlığını başlı başına bir din olarak görmemiz mümkün değil. nitekim kral edip kral indiriyorlardı. yani yalnız din değil aynı zamanda siyasi bir kurumdu. bu laik olmayan kurum kendisine uymayanı tuu kaka diyerek kovuyor, asıyor, kesiyor, dinden çıkarıyor, cadı ilan ediyor vs. Fatih'in istanbulu fethetmesinden sonra ortaçağ kapanıyor. istanbulda'ki bilim adamları bir süre istanbul'da kalıp italya'ya gidiyorlar. fatih'den öğrendikleri insanlığı italya'ya taşıyorlar. aydınlanma çağı başlıyor işte; Hümanizm. illuminaticiler'de bunlardan. Bu adamlar kiliseye önceleri çok ses etmiyorlar. bir anda yeni bir fikir ortaya atmak milletin aklını karıştırır, değiştiremeyiz diye düşünüp işlerini gizli yapıyorlar. sonraları martin L. king diye bir adam çıkıyor (yavuz'un ve kanuni'nin desteklediği söylenir çeşitli kulislerde). katolik kilisesi bizi kandırıyor, cennetten arsamı alınır bre koyduklarım. adam gibi insan olun tanrı size bahşetsin diyor. insan olmanın mantığı burdan geçer. ne ki ulan diyor, zenginler cennete fakirler bok çukuruna. isyan bayrağını çekiyor. katolik kilisesi tez ziküle bu dinsiz diyip interpol'e ilan veriyor. bu arada bunların 2'si arasında kalıp dinlerin gerçekliğini sorgulayan insanlar türemeye başlıyor. bunlar işte o bahsettiğimiz hümanistler. diyorlar ki tanrılar işte böyle insanı köle yapıyor. hiç bir şeye inanmazsak daha hür olacağız ve savaşlar olmayacak. peki bu adamlar neden böyle yaptılar diye sorarsak şu cevap karşımıza çıkacaktır. katolikler ile protestanlar arasında çıkan ve yıllar süren insanların katledilmesine neden olan savaşlar yüzünden. tarihten bağımsız sosyal olaylar incelenemez. aşırı katolik olan sosyalistler'de vardır. (bkz: thomas more)
not: çok hızlı ve basit anlattım. bu konuda tartışmak isteyene bir tost bir çay ısmarlarım.
