Geçenlerde annemin anlattığı günlerce aklımdan çıkmayan beni ağlatan anımdır... Babam inşaat mühendisiydi işlerimiz iyiydi ne olduysa 2009da bir borç batağına saplandık ama öyle böyle değil babamın cebinde 10 tl parası yok.. Her neyse bir gün yemek yemek için eve gidicez babam anneme sordu bir şey lazım mı diye annem 1 ekmek dedi(evde 5 kişiyiz) babam tamam dedi elini cebine attı sadece 10 kuruş çıktı babam bir iç çekti neyse bugün ekmeksiz yeriz dedi tam eve girecekken abim baba ben bir arkadaşımı gördüm az sonra gelicem dedi biz eve çıktık 2 dakika sonra abim geldi ekmek almış. Babam hiç belli etmedi o an ama tüm gece ağlamış ben çocuklarıma bir ekmek bile alamıyorum diye... Aklıma geldikçe duygulanırım. Eli öpülesi babam...
edit:durumumuz artık iyi çok şükür.
