Küçükken mahalleye dönen Salıncak gelirdi. maddi durumları üç aşağı beş yukarı aynı olan mahallenin bebeleri olan bizler birer kere binerdik Salıncağa, sonra istemeden de olsa tıpış tıpış inerdik haliyle. ama mahallenin zengin çocuğu elindeki korneti bitirene kadar 3- 4 tur binerdi bize pis pis sırıtarak. biz de elimizde (varsa) kolalı meybuz onunla uğraşır, zengin çocuğuna bakardık. bu haberi izleyince aklıma o çocuk geldi lan. annesi yeter oğlum başın dönecek diyince aynı bu suratsız çocuk gibi ağlardı, tabi bunu yaşayan bilir, "anlayamazsınız" ühühü.
