çektim üstüme ve paylaştım; bana bıraktım bu sefer sıcaklığını aşkın. sana aitliğimden korkup ayazda kalan köpekler gibi üşüdüğüm geceleri geride bıraktım işte. ayaklarım üşüyordu önce, belki hiç yürümediklerinden yolunda. şimdiyse yorgunluklarına rağmen sıcacıklar ve sevda kokuyorlar uzun saçlı adamların şarkılarından çıkıp.
kendime çekmemişim bu sefer bacaklarımı garip, oysa bir cenin gibi durmaya alışıktım ve hiç büyümeyecekti öyle dursaydı içim olan bebek. korkuyordum, sanki bir cinayetin potansiyel mağduru bendim, işleyeniyse sen. ben bir ölümün sen adı altında beni bulmasından korkuyordum ve battaniyenin altında ölümsüzlükten buna rağmen korkuyordum, yalnızlığın cinayetini senin dokunulmazlığına yeğliyordum, ben seni şimdikinden az veya çok değil ; ama korkarak seviyordum...
ellerim sıcacık, üst üste gelmiş ve birleşmiş ellerimiz. uyurken belli belirsiz hareket ettiğinde parmakların sanki sinir uçlarıma denk geliyor sihir. bir ameliyat geçirmiştim; ondan beri ilk kez kalbimin içinde bir şeyi gerçekten hissediyorum; ama biliyorum, bu histen ölesiye korkuyorum. sanki çekip alacaksın o sıcaklığı benden ya da sözde güneşleri doğacak ve bitecek kısıtlı zamanlar, gözlerini, yüzünü ve geçmişin çaldığı bakışları da götürecek gece.
hayalden battaniyenin altında sıcacığım, bir türkü tutturmuşum gece düşü niyetine, beraber üşüdüğümle beraber ısınıyorum; aynı evrenin iki ayrı noktasını birleştirip...
