dile kolay gelen ama başınıza geldiğinde gerçekten içerden vuran bir hasrettir. hiç bilmediğiniz başka bir ülkeye gidersiniz. hiç kimseyi tanımıyorsunuzdur. bütün sevdikleriniz türkiye'dedir. yeni arkadaşlıklar kurmaya çalışır, arkadaşlarla beraberken bu hasreti dindirmeye çalışırsınız. ama eve dönüp yalnız kaldığınızda sıla özlemi yine sızlatır burnunuzun direğini. telefona sarılırsınız hemen dindirmek için. ama başka zaman geçmek bilmeyen yarım saatler, bir saatler bu zaman su gibi akıp geçer. sırf annenizin sesini daha çok duyabilmek için saçma saçma konular açarsınız. daha önce annenizle hiç konuşmadığınız konularda. ve zaman geçer telefonu kapatırsınız. öpüyorum dersiniz en içten. tabi bu kelimenin yarısı boğazda düğümlenir. çıkamaz. öylece telefonu kapatıp kalırsınız bir süre.
