halk arasındaki anlamı, kur'an dilindeki ve sözlüklerdeki anlamından oldukça farklıdır.
şöyle ki;
kökeni arapça olan bu sözcüğün orijinal halindeki |nefret etme| ya da |kin besleme| hissiyatını içermez. daha ziyade |kırgınlık| veya |küskünlük| gibi ani kızmalar sonucu 'yüz düşüren', 'sitemkar davranan' insanları betimlemek için kullanılır.
dolayısı ile anadolu'daki kullanımında |düşmanca| bir tavırdan söz edilemez.
