Bazen kocaeliye giden bir otobüsten ibarettir. Her dinlenme tesisinde her terminalde artık bu son dersin ve şoför bağırır hareket vakti.
Bugün neden cam kenarında otururken can kenarında bir kişilik boş yer var diye düşünürsün. Suçun yoktur. Gülümsersin. Ve bir sonraki ikram için gelecek muavini ve verecek keki düşünür devam edersin. işte bu kadarcık şeyle mutlu olan biriyken mutluluğu çok görenlere ay edebiyatım bitti.
