hıc dusunmeden kalemının ucuna dusen her kelımeyı ruhunun o tanımsız halıyle kagıda döküp;ama sadece senınle basbasa kalacak olan son sozlerdır adı artık eskı sevgılı olmus ınsan ıcın bır araya getırıp ozenle zarfın ıcıne yerlestırdıgın.
ve her bır kelımenın ustune de kokun sınmıstır... ama o ne kokunu ne de yazdıklrını ceker ıcıne bır nefeste. eskı sevgılıye bır turlu verılemeyen mektuptur ıste.*
