orta okuldayken tabir-i caizse inek bir ögrenciydim. lisede de öyleydim gerçi, kullanmadiğim devamsizlik haklarimdan bir sınıf dolusu ögrenci okuldan kaçardi. herkesin gözü benim devamsızlığımdaydi. orta birdeydim sanirim son dersimizin boş oldugu gün bahçede oturuyoruz. arkadaşimin biri 'hadi gidip kapida ki amcayla konuşalım zaten son ders izin verir çıkmamiza' dedi. gittik konuştuk adam açti kapiyi ben ciktim kapı kapandi arkami bir döndüm ki ne gelen var ne giden. adiler beni punduna getirmişler meğerse. sen de dön eve git demi, yok öyle de inat bir çocuktum ki. neyse hesap sormak icin bekçi amcaya kapiyi aç iceri gircem dedim amca açmadi. ben iyice delledim. tamam genel olarak sakin etliye sütlüye karışmayan bir yapim vardir, hala da öyleyimdir ama damarim tuttu bi kere, gidersin okulun arka tarafina o güne kadar okuldan kaçmak için bir kere bile kullanmadiğim duvardan okula girmek için atlarsın. ( tabiatım ters arkadaş naparsın ) sonra da gidip o kumpascı bücürleri su şisesiyle bir güzel ıslattırsın.
