cinsiyetler arasındaki en belirgin fark algı ve kurgu bence. bi de bi tarafta pipi bi tarafta kuku var ama orasına girmiyorum, orası zaten aşikar. meme dedim mi? meme çok güzel bi şey. büyüğü de kendine göre güzel küçüğü de. öhm. insanları tenasül organlarından bağımsız olarak kadın&erkek diye gruplasaydık daha kurgusal, daha kompleks düşünen varlıklara kadın derdik. erkek, kadının yanında çocuk gibi, cücük gibi kalıyor çünkü.
bu biraz yetişirken edinilen pratikle alakalı. kadın beyni, zihni muazzam bi şey azizim. çocukluktan itibaren düşünüp, kurmaya başlıyor kadın. erkek çocuk top peşinde koşarken kız çocuk evcilik oynuyor, aile kuruyor, bebeklerine görevler veriyor; kurguyla hep o ilgileniyor. evcilik oyunu yönlendirebilen hiçbir erkek çocuk görmedim ben mesela, gören varsa beri gelsin. bu cinsiyet fıtratıyla ilgili bi şey olabilir, tam bilemiyorum ama kurguyla bu aşinalık kadına müthiş bir örgü ağı kurma kabiliyeti veriyor zaman geçtikçe. erkeğe bakarsan; erkek her zaman o top peşinde koşan çocuk kurnazlığında kalıyor. olduğu, olacağı o kadar. buraya kadar sıkıntı yok tabii. sıkıntı şurada başlıyor; kadın maalesef erkeği de kendisi kadar komplike, karışık sanıyor. işte bizce kadının her lafı götünden anlaması bu yüzden hasıl oluyor.
örneklemeye çalışayım. can dostunuz tolga ile yemektesiniz. tolga pezevengi yapmaz gerçi de, yemeği de o yapmış olsun;
-tolga'm, kardeşim, tuzluğu uzatsana.
+al kanka.
bak, ne kadar basit. şimdi sevgiliniz ayşe'nin hazırladığı sofraya buyrun;
-aşkım, tuzluğu uzatabilir misin?*
+yemek tuzsuz mu olmuş?!*
-eoo. ben elime döküp de şey edeyim diye.
soru aynı, cevaplar farklı. tolga'nın cevabıyla ilgili söylenebilecek hiçbir şey yok. gerçekten yok. soru-cevap, bu kadar basit. halbuki ayşe'nin cevabı karışık. eğer yemeği siz yapsaydınız da ayşe size laf koymak isteseydi direk olarak "yemek de yarrak gibi olmuş" demez lafını imalı ederdi, inceden laf koyardı. ayşe'nin pasif agresif tepkisinin ardında da sizin laf koyduğunuzu düşünmesi var. neden? çünkü ayşe laf koysaydı öyle koyardı. ha bana sorsan biz anlamazdık ayşe'nin laf koyduğunu, orası ayrı. yanisi tolga top oynarken pas bekliyor hala. "şimdi top gelsin, o esnada kamil sol kanattan kaçar. basarım önümdeki lavuğa çalımı. kamil'e açarım. kamil soldan yardırsın, ben içeri katederim. hmm" değil "ananıskim top geliyor" diyor. ayşe'nin ne düşündüğünü örnekleyecek kadar tanımıyorum ayşe'yi, ilişkimiz çok yeni.
erkeklerin kadınları anlamaması, erkeklerin öküz olması var ya, o da bu yüzden amına koyim. kadın ima ediyor, erkek anlamıyor.
-bugün işte çok yoruldum aşkım.
+he ya hatun valla ben de. kulunçlarım ağrıyor yemin ediyorum.
-...
+?
-...
+n'oldu hatun? bi şey mi oldu?
-yok bi'şey!
tanıdınız değil mi? her çiftin başından geçer bu diyalog. iş olmaz okul olur, kurs olur ama geçer. kadın direk ilgi istiyorum demiyor yine, ima ediyor. şahsen ben hala anlamıyorum, anlayabilen arkadaşlara gıpta ediyorum. bu arada ilgi göstermek nedir lan? 27 yaşıma geldim kız arkadaşım "benimle ilgilen" derse ne yaparım bilmiyorum amına koyim. mesela hanimiş hanimiş, ay ay kıyamam? bunu dersem var ya anamdan emdiğim süt burnumdan gelir. öhm.
kadının bu kadar derinlemesine düşünmesi doğru olanı zaten. çünkü hepimizin hayatı kadınların ellerinde şekilleniyor. televizyon karşısında şahan'a eheh diye gülen babamdansa mutfakta "selim'in düğününde bilezik takarız, benim de 3 oğlum var sonuçta" diye kuran annemin yönlendirmesini görmüş olmamın faydasını gördüm şahsen.
dağılmadan, işbu götünden anlama meselesi de bu yüzdendir. erkek kadından fiziksel olarak güçlüdür. bu nedenle doğa kadına müthiş bir düşünme kabiliyeti vermiş, parmak hesabıyla skoru eşitlemiş ama pratikte resmen biz gariban erkeklere geçirmiştir.
bak aklıma geldi hani kadınlar zeki erkek seviyor ya, onun temelinde de bu var. kadın anlaşılmak istiyor. aptal bir adamın kadınları anlaması mümkün değil. ha sorarsanız sen çok mu zekisin la sikik diye. yok lan nerde, bi arkadaştan duyduklarımı aktarıyorum.
