silahlı cephe fotoğrafları ortaya çıkana kadar fantezilerde var olan cübbeli ve sarıklılardır. bunlar cephe gerisinde yaralı askerin yarasını dua ile iyileştirmeye çalışan, bir de utanmadan bu leş yiyicilikten nemalanmaya çalışan bildiğin din tacirleridir. savaşan, yaralanan ve ölenler yine halk çocuklarıdır, peygamber şakşakçısı fırsatçı çıyanlar değil.
o sarıkların içine at boku doldurup kafalarına geri geçirdikten sonra "hadi git şimdi savaş sahtekar" diye cepheye göndermek lazım bunları.
(bkz: bir ahlaksızlık kaynağı olarak dini inanç)
