yalnızlık çekmekten ziyade
özlemlerim büyüyor her geçen gün ve bu özlemleri nereye kadar taşıyabileceğimi bilemiyorum üstelik.
özlüyorum ulan köpek gibi,sarılmak istiyorum.
böyle zamanları daha öncede yaşamıştım ama her zaman tek bir mesaja bakmıştı hem o hem de benim açımdan.
ben galiba özledim seni
bu mesaj sonrası kırgınlıkta , durgunlukta kalmazdı
hiç bir şey olmamış gibi akıp giderdi avucumuzdan hayat,
mutluyduk,hemde 2 dakika önce it gibi dalaşan biz değilmişiz gibi mutluyduk.
sanki bir sarılsam sıkıca tekrardan geçecek gibi bir his var içimde.
dünya'nın bana sunduğu tüm olumsuzlukları,yükü zoruma gitmedi de ,
şu özleyipte ben galiba özledim seni mesajını yazamayacak hale düşürmesi çok ağırıma gitti.
