sabah uyanırsın çantanı güzelce hazırlarsın, sabırsızca otobüs saatini beklersin, günlerce beklerken gıkın çıkmamıştır ama son saatler azap gelir sana, geçmek bilmez. sonra yol biter. merdivenleri koşarak çıkarsın. sizi ayıran tek bir kapı kalır. çalarsın ve açılır kapı işte o. etraf kap karanlık olur farklı bir boyuta geçersin bir anda bir an dünyada sanki tek o kalmış gibi hissedersin. kocaman boşlukta tek ışık o gibi. sarılırsın sıkıca, kokusunu çekersin...
