Kitap inanan insanların, yaşadıkları sıkıntılara artık göğüs geremeyeceklerini, her şeyin tükendiğini, çıkış yolu kalmadığını düşündüğü anlarda nasıl tevekküle yönelmeleri gerektiğini anlatmak üzere bir konu edinmiş.
Okuyan ve sığınacak bir şeyler bulamamış insanların görüşü önemlidir bu kitabı okuduktan sonra.
Onlara ne katmıştır ya da ne katabilecektir.
Okuduğu bu yöntemleri hayata geçirebilecek midir?
Yoksa zaten zihnine ve yaşadıklarına hükmedebilen, sona geldiğini düşünen, yenik hisseden, artık ilaçlar dışında hiçbir metaryelin kendine yardım edemeyeceğini düşünen biri bu kitabı okuduğunda bana kalırsa sadece çaresizliğe sürüklenir. Daha da dibe batar.
Kitap çıkış yolu arayanların kitabı.
Ve tevekküle sığınan ya da çıkış yolunu hayırlısı be gülüm moduna almış bir insanın okuma güdüsünü sadece kitabın ismine bakarak yorumlayamayız(sınız).
Uğur koşar diye bir yazar duymadım. Kitabını okumadım.
yalnızca Tevekkülün gücüne inanarım.
Ve tevekkül nasıl edilir diye soran ama bunu din alimlerinden dinlerken bir türlü adapte olamamış bir insanın bu kitabı okumasının zararı olduğunu düşünmüyorum.
Diğerleri zaten yorum yapmasın. Kitapçılar da bu kitap ile araştırma kitapları( o da neyse) aynı rafta olmuyor.
