gerçekten bıktım artık. insanın istemediği bir hayatı yaşamaya çalışması ne kadar da zor. dişimi sıkmaya çalışıyorum ama artık doldum. patlamak üzereyim. kendimden nefret ediyorum. toplumdan ve onun baskısından, bir türlü susmayan çenesinden daha da nefret ediyorum.
istediğim hayatı erteledim resmen. istem dışı fakat zorunlu bir hayat yaşıyorum. gülü seven dikenine katlanır imiş. sevmediğim ve zoraki yaşadığım bu hayatın dikenleri canımı çok yakıyor. o dikenleri sökecek psikoloji ve soğukkanlılığa da sahip değilim maalesef. bir de o gülün etrafını çevreleyen ayrık otları var ki... başa bela! herşey bombok değilmiş gibi sanki, bir de onlar salça oluyorlar bu saçma hayatıma. yoruldum artık debelenmekten hem de daha başındayken!
Allah'ım bana güç, kuvvet, sükunet, soğukkanlılık, sabır ve huzur nasip eyle. bir de bol bol umut. Amin.
