bundan yıllar yıllar önce, mersin akkum'daki yaz kampında sahilde gitar çalan bi çocuk gördük. çelimsizdi ve bembeyaz bir suratı vardı. biz arkadaşlarla kamelyanın birinde oturup gülüp eğlenirken bu arkadaş denizdeki yakamoza kitlenmiş ağlamaklı bir şekilde şarkı söylüyordu. arkadaşın birinin içine oturdu bu durum. ''hadi bir gidip soralım'' dedi. biz de gittik çocuğun yanına oturduk. çocuk gerçekten de dertliydi. başladı durumları anlatmaya. biz de dinliyoruz kız arkadaşı nasıl terketmiş falan diye. bu arkadaşın ağzından garip garip betimlemeler benzetmeler çıkarken arkadaşım; ''arkadaş sende de ne dert varmış, çal bi parça da dinleyelim bari'' dedi. bu yumuşak sesli çelimsiz çocuk orada aklına gelenlerden bir parça yaptığını söyledi. parçada dolaylı yoldan kızın gelmişi geçmişi kalmadı. ama şarkı çok hoşumuza gitmişti. şarkının ikinci bölümünde biz de eşlik etmeye başladık. samet denen arkadaşımız ''başkan sen bu dertle ya ölürsün ya da meşhur olursun'' dedi. kıza hep beraber saydık sövdük. arkadaşımız emre de meşhur oldu.
