ben bu gruba giriyorum sanırım. 'sanırım' diyorum, çünkü bir tanımın tamamı insana uymuyor veya insanlar kalıplara sığmıyorlar; neyse artık. 'tanrı korkusu olmayan kişiler' gibi bir laf gördüm mesela, benim için doğru değil; ben korkarım. ortam olduğunda içki içerim ve bundan hiç bir rahatsızlık duymam, ama bir şey çalamam ve kadın ticareti yapamam mesela. tanrı o lafı bana yedirir diye büyük konuşmamaya çalışırım vs. 'ama bir güç var ehehe' gibi bir cümle hiç kurmadım, kafamdan da geçirmedim. kimi, ne zaman, ne kadar ve ne şekilde cezalandıracağı belli olmayan; tutum ve davranışlarını anlamanın mümkün olmadığı bir güce inanırım, evet. anlayamadığım şeyleri onun anladığına da inanırım. anlayamadığım şeyleri anladığına inandığım bir varlığa inanmam lazım benim, yoksa kafam çok yoruluyor. 'o niye, bu niye, öteki ne, şu ne münasebet?' gibi birtakım sorular kafamın içinde dört dönüyor, baş edemiyorum. bazılarımıza göre bütün soruların cevabı islamda olabilir. ama her cevap da herkesi kesmiyor işte.
