Bir şeyler eksik şu ara ne olduğunu bulmaya takatim yok sözlük. bazen yalnız hissediyorum edebiyat yapmaya ne niyetim var ne yeteneğim. her neyse ne diyorduk? ha işte yalnız hissediyorum. kimse olmadığından değil kimseyi görmek istemediğimden. gitmesini söyledim sözlük. konuşmayalım artık dedim. hayatımda daha önce böyle harika bir şey yaptığımı hatırlamıyorum. ona daha fazla umut vermeden bitirdim. iyi mi şimdi bilmiyorum. kötüyse... hemde benim yüzümden dayanamam. bir arayıp sormak istiyorum hatrını halini. ama korkuyorum yarattığım enkazdan. keşke sevseydim. onun kadar onu. yapamadım ama olmadı işte. yorgun hissediyorum. yalnız böyle uçsuz bucaksız bir kuyudayım sanki. ne bir merdiven ne de bir ip yok hicbir sey yok. fazla yalnızım. fazla yalnızlık neymiş deme hemen sözlük ahanda bu. kimseye söyleyemiyorum böyleyim diye. buraya yazıp çiziyorum. bir gölgenin arkasına saklanmak benim ki. uzun uzun yazıyorum. biliyorum kimse okumaz. okumasın diye yazıyorum. öylece yazayım ve binlerce entry icinde kaybolup gitsin. kağıttan gemileri okyanusa atıyorum anlayacağın. dalgalar arasında kaybolsun diye ama yine de var oldugunu bileyim istiyorum. duygusal da değilim aslında. sanki tüm duygular terk etti beni. biri kaldı o da yalnızlık. o öyle soyut takılmıyor bayağı geldi oturdu evin bir köşesine canımdan bezdiriyor. bu nasıl bir itiraf bilmiyorum. itiraftan çok bir zerzeniş. kimseye değil hatta kendime bile değil. öylesine.
