otopsilere defalarca girmiş bir insan olarak malum videoyu izleyemedim. hayvanların başına bir şey geldiğinde bütün psikolojim dağılıyor. değil tek bir günüm, haftalarım, aylarım rezil oluyor.
sadece hayvana değil, insana, anasına, babasına, karısına, çocuğuna eziyet edenleri gözlerimle gördükten, onların hayatlarını adliyelerde kararttıktan sonra anladım ki insan oğlu hayvandan daha aşağı bir varlık. ulan a*ın feryatları, bir kaç sene önce biz de öğrenci idik. kapımıza gelen kedileri beslemek için sıraya girer, yemeğimizi paylaşırdık. hiçbirinden nankörlük görmedik. nankör köpekler, ne zaman bu şekli aldınız oğlum?
trollük uğruna bu sadist köpeği öven zavallı; hayatın bu kadar mı aşağı kardeş? gel önce derdini anlayalım, ardından iş verelim de zaten *ikilmiş olan şu sözlüğü daha da mundar etme.
