Neyse olaya geçeyim. Çok küçüktüm daha üçüncü sınıfa geçmemiştim çünkü henüz taşınmamıştık. Belki okula bile gitmiyordum ama tam hatırlamıyorum. Bir gün sokakta oynuyorum sanırım tek başımaydım. Yolun kenarında takılıyordum öyle. Üç kişi yürüyordu yol ortasından bağıra bağıra konuşarak ve küfürleri duyabiliyordum. Kaba saba o zaman bile kürt olduklarını anlayabiliyordum giyimlerinden saçlarından ve tiplerinden. Alt komşumuz da kürttü hiç sevmezdim hemen tanıyabiliyorum yani. Neyse yolun ortasında bir kedi dolanıyordu ve bu üç orospu çocuğun arasından biri koşmaya başladı ve hiç acımadan kediye tekme attı.
Evet üç adet orospu çocuğuydu bunlar. Bu küfür yaptıkları davranış karşısında az bile kalır.
O orospunun evladı öyle bir vurdu ki kediye bi üç metre kadar havaya firladı ve yere çakıldı. Hani balığı sudan çıkarıp bırakırsınız zıplamaya çırpınmaya başlar işte aynen öyle oldu o kedicik en son arabanın altına girdi yerde çırpına çırpına ağzından kan geldi ve öldü.
Bu anasının sıçıp ortalığa bıraktığı üç serefsiz kahkaha ata ata yollarına devam etti.
Bu medeniyet görmemiş toplumu sevmemi beklemeyin benden. Bunun gibi sayısız olay anlatabilirim. Irkçılığa karşı olan önce insanlık sevgi barış diyen biri olarak kürtleri sevmiyorum. Araplar ve kürtlere karşı her zaman bir nefretim oldu.
