bütün dönemleri kastediyorsak eğer tabi ki de "mehemmed fuzuli"dir.
necip fazıl diyecek kadar edebiyattan anlayan kişilerin "fuzuli"yi sadece edebi bir terim olarak görmesi şaşırtmamıştır.
attila ilhan, cemal süreya, ahmet haşim bunlar gerçekten önemli şairlerdir. **
ancak ve ancak hiçbiri fuzuli'nin anlam, görüntü ve sesin harika işlendiği o şiirleri kadar mükemmel değildir, olamaz.
2. sıraya ise kendimce yunus emre'yi koyarım.
bu kadar yalın bir dille belki fuzuli kadar derin anlamlar taşıyan şiirler yazmıştır. ilk okunuşta hepsi "bu ne lan bunu bende yazarım ehe" tepkisine maruz kalsa da sonrasında "vay anasını onu mu demek istemiş" tepkisine dönüşür.
edit: attila ilhan'a "atilla ilhan" yazanların ve cemal süreya'ya "cemal süreyya" yazanların amk.
